Marja Hagenauw
Ik houd van dolen, dwalen, verdwalen. Lopen zonder doel, zonder plattegrond. Urenlange dwaaltochten door grote steden maar ook door de natuur. De eenzaamheid, de traagheid, de vrijheid en het erin onder gedompeld zijn vind ik fijn. Dan kom ik weer tot nieuwe ideeën. Zien wat er op je pad komt, wat zich aandient. Soms is het een verlaten plek, een mooi uitzicht, een braakliggend terrein, een onverwachte ontmoeting, een oud gebouw. Op die manier komen ook mijn schilderijen tot stand. Van tevoren weet ik nooit hoe het eruit komt te zien.
